Het Covid virus raakt ons allemaal. De hele wereld heeft er mee te maken. Het laat een ongekend spoor van vernieling achter.
Wij als ouders van een kwetsbaar kindje worden indirect geraakt. Hier ga ik aanstaande zaterdag in mijn blog uitgebreid over vertellen.
Gelukkig zijn wij nog niet direct door het virus getroffen. Wel hebben wij veel zorgen. Sara is tenslotte een kwetsbaar kindje.
Ik heb alvast als aanloop een algemeen gedicht over Covid-19 geschreven.
Covid-19
Het begon allemaal in China
Op een markt zo klein
Daar verspreide het virus
Zo snel als een trein
De wereld sloot zijn ogen
Zag de ernst niet in
Ondanks alle waarschuwingen
Was dit het begin
Van China tot Italië
Het bereikte elke plek
De verspreiding ging snel
Als een grote olievlek
Ook ons kleine landje
Niet meer feesten, niet meer stappen
Restaurant werden gesloten
De horeca kreeg harde klappen
Waar zijn toch al die mensen?
Ik zie niemand op straat
Geen vliegtuig in de lucht
Sommige mensen zijn kwaad
De wereld staat stil
Onze vrijheid is vervlogen
Dit alles door het virus
Het kost ons een vermogen
We kunnen niet meer samenzijn
Geen arm om ons heen
Wat mis ik toch die knuffel
Ik voel me zo alleen
Ouderen en kwetsbaren
Zij lopen meer gevaar
Probeer mensen te helpen
Zij hebben het heel zwaar
Altijd maar die maatregelen
Dit is niet wat ik wil
Toch is het nodig
Want het maakt het verschil
In tijden van het virus
Kunnen wij maar een ding doen
Niet klappen voor het personeel
Maar vertrouw op uw fatsoen
Mensen ik wil u vragen
Gebruik uw verstand
Blijf alle maatregelen volgen
En hou voldoende afstand
Het kan nog even duren
Er wachten ons betere tijden
Ooit zal het virus verdwijnen
En mogen wij ons weer verspreiden
Geschreven door de vader van Sara
Je leest meer over het Covid-19 virus op de site van het RIVM.
Prachtig gedicht!
Laten we er zijn voor elkaar.