28 oktober 2020
Sara heeft regelmatig in het WKZ gelegen. In dit ziekenhuis worden jaarlijks duizenden kinderen opgenomen en behandeld. Wij kennen inmiddels alle afdelingen van het WKZ. Sara heeft op de neonatolgie, medium care, afdeling papegaai en afdeling panda gelegen. Ik heb als vader een speciaal gedicht over het WKZ geschreven.
Het WKZ
Ook al heb je een beperking
Zijn je ouders arm of rijk
In het WKZ zijn alle kinderen
Niet verschillend, maar gelijk
Het WKZ is een ziekenhuis
Een dorp in het klein
Er komen alleen kinderen
Die hier liever niet willen zijn
Want ziek zijn is geen keuze
Je moet vechten voor het leven
Hopen op het beste
Al duurt het soms maar even
Kinderen zijn kinderen
Ze mogen zijn zoals ze zijn
De meeste zijn heel kwetsbaar
De jongste erg klein
De verpleging is enorm lief
Heeft doorzettingsvermogen
Ze werken enorm hard
Zijn betrokken en bevlogen
Een opname is mogelijk
Als je pijn niet kunt verdragen
Je ligt dan op een kamertje
Soms voor een aantal dagen
Als ouders moet je toekijken
Het moet gewoon gebeuren
Je voelt je eenzaam en verdrietig
Het kan je hart verscheuren
Ik maak een hele diepe buiging
Zonder dat ik kniel
Ik heb bewondering voor het WKZ
Met heel mijn hart en ziel
Geschreven door de vader van Sara

Lieve Klaas en Susanne,
Zo indrukwekkend om je blogs, jullie verhaal te lezen. Zo heftig, zo mooi. Ook ik voel veel respect voor jullie alle drie. Lieve groetjes Diana (Faaij)
Wat een prachtig gedicht! Zo helder, gevoelig en mooi geschreven.
Chapeau! 🙋‍♀️