Vaderdag

20 juni 2021

Het is zondagochtend 8.35 uur. Het is vandaag Vaderdag. Ik heb zojuist Sara sondevoeding gegeven, haar luier en Mickey-button verschoond. Inmiddels zit ik gezellig met mijn dochter in de woonkamer. Sara ligt op een kussen en maakt lieve vrolijke gilletjes. De achterdeur staat open en ik hoor de vogels fluiten. Terwijl ik mijn blog aan het schrijven ben kijk ik met een schuin oog naar mijn lieve kwetsbare meisje. Direct besef ik me hoe gelukkig ik ben ondanks alle verdrietige momenten die wij als gezin hebben meegemaakt. Bij mij overheerst de liefde voor mijn dochter. Helemaal op een dag als vandaag, want vandaag is het Vaderdag.

Vaderdag is een feestdag ter ere van vaders, waarbij het vaderschap en het belang van vaders voor de opvoeding en verzorging van hun kinderen wordt gevierd. In Nederland wordt Vaderdag gevierd op de derde zondag in juni. De viering van Vaderdag is in 1937 in Nederland begonnen.

Groot gezin

Voor mij heeft Vaderdag een extra lading. Het krijgen van een groot gezin is altijd mijn wens geweest. Susanne en ik hebben uiteindelijk drie kinderen mogen krijgen, waarvan Guus en Jasmijn tot groot verdriet zijn overleden.

Anderhalf jaar geleden ben ik alsnog de vader van Sara geworden. Helaas heeft onze dochter een ernstige vorm van Microcefalie en zal ze hierdoor nooit zelfstandig leren lopen, praten en eten. Je kunt je voorstellen dat ik een ander beeld van het vaderschap had. Dit scenario had ik een paar jaar geleden nooit verwacht.

Ik had verwacht dat ik de vader van drie levende kinderen zou zijn. Dat Guus en Jasmijn inmiddels papa tegen mij zouden zeggen. Dat er deze ochtend drie lieve kinderen op mijn bed waren gekropen en mij als vader zouden verrassen.

Ik zag het helemaal voor me. Dat we deze zomer met het hele gezin op vakantie zouden gaan. Susanne en ik hadden ons al een beetje voorbereid. Een aantal jaren geleden hadden we al een prachtige De Waard Albatros tent gekocht. Alvast ter voorbereiding met het oog op de toekomst. Samen spelen op de camping. Kampvuurtjes maken, voetballen, fietsen, zwemmen en andere leuke dingen ondernemen. Net zoals vroeger en alle andere vaders.

Helaas zijn mijn verwachtingen niet uitgekomen. Ik ben uiteindelijk wel vader van drie kinderen geworden. Kinderen die ik alle drie in mijn hart heb gesloten. Kinderen die mij een trotste vader hebben gemaakt. Maar wat betekent het vaderschap precies voor mij?

Verantwoordelijkheid

Ik voel mij net zoals vele andere vaders verantwoordelijk. Door de kwetsbaarheid van Sara voel ik mij misschien extra verantwoordelijk. Ik voel een enorme drive om er het beste van te maken. Als vader wil ik maar één ding en dat is dat mijn dochter gelukkig wordt. Het voelt als een missie om deze wens te vervullen.

Inmiddels stopt mijn verantwoordelijkheid niet bij de zorg en opvoeding van Sara. Door alle ziekenhuisbezoekjes ben ik als vader geconfronteerd met de andere kant van de medaille. De kant waar veel ouders gelukkig niet mee te maken krijgen. Het is voor deze ouders extra moeilijk om hiervan een voorstelling te maken. De extreme zorg voor Sara is mij overkomen. Dit kan ik niet meer veranderen. Het heeft dus ook geen zin om elke keer tegen mijzelf te zeggen; “ik had het zo graag anders gezien”. Nee, ik zeg elke keer tegen mijzelf; “wij gaan er met z’n drietjes het allerbeste van maken”.
Guus, Jasmijn en Sara hebben mij dit gebracht. Mijn kinderen hebben mij laten zien dat niet alles vanzelfsprekend is. Het is een harde levensles die mij als vader rijker heeft gemaakt. Met als gevolg dat ik hier iets mee wil. Ik wil mij inzetten voor kinderen zoals Sara. Kinderen die langdurig in ziekenhuizen worden opgenomen. Mijn verantwoordelijkheid rijkt dus inmiddels verder dan alleen de zorg voor Sara. Ik voel mij als vader ook verantwoordelijk voor alle zieke kinderen in de ziekenhuizen. Hierover later meer.

Kernwaarden opvoeding

De kernwaarden die ik als vader hanteer zijn stabiliteit, positiviteit en onvoorwaardelijke liefde. Deze kernwaarden zal ik tot mijn laatste adem blijven uitstralen. Ik heb de waarden niet zelf bedacht. Het zijn kernwaarden die ik van mijn eigen ouders heb meegekregen. Ik ben trots op mijn ouders. Mijn ouders zijn een voorbeeld voor mij. Mijn vader en moeder steunen ons elke dag. De steun die wij op sommige momenten zo hard nodig hebben. Dit noem ik onvoorwaardelijke liefde.

Positiviteit is voor mij als vader het sleutelwoord. Hiermee kunnen wij als vaders het verschil maken. Het is zo makkelijk om elke dag te zeggen wat fout is, slecht is of niet mogelijk is. Het is zo makkelijk om te klagen en in problemen te blijven denken.

Zoals jullie weten kan Sara eigenlijk helemaal niks. Mijn dochter kan niet zelfstandig een hapje eten of door de kamer kruipen. Het lukt haar niet eens om haar speelgoed vast te pakken. De valkuil is om in ons scenario in problemen en moeilijkheden te blijven denken.

Ik wil er als vader voor mijn dochter zijn. Elke dag besef ik mij dat Sara mij heel hard nodig heeft. Elke dag moet ik voor haar klaar staan. Dit lukt mij alleen door positief in het leven te staan. Wij hebben als gezin namelijk positiviteit nodig, anders overleven we dit niet.

Recht praten

Het komt misschien een beetje naïef over, maar elke dag praat ik alles wat krom is recht. Ik zeg niet tegen mezelf; “wat erg dat Sara niet kan lopen”. Ik probeer haar beperkingen om te buigen.
Elke keer als ik naar Sara kijk denk ik; “Sara is een voorbeeld voor mij. Ondanks dat ze niet kan kruipen is ze dolgelukkig”. Sara is namelijk altijd vrolijk. Het is een andere manier van denken.

Als ik een vaatwasser moet uitruimen zeik ik niet zoals vroeger; “ik heb er geen zin in”. Elke dag besef ik me hoe blij ik mag zijn dat ik überhaupt een vaatwasser kan uitruimen. Er zijn veel kinderen op deze wereld die dit niet kunnen. Het uitruimen van de vaatwasser doe ik tegenwoordig met liefde.
Elke dag geeft Sara mij nieuwe inzichten. Inzichten waar andere ouders mogelijk niet bij stil staan. Mijn dochter is pas anderhalf, maar ze is nu al een voorbeeld voor mij.

Ik ben ervan overtuigd dat positief denken het meeste gaat opleveren. Het houdt ons als gezin op de been. Mede door onze filosofie hebben wij het hartstikke gezellig. Ondanks alle beperkingen doen wij net zoals andere ouders de gebruikelijke dingen.

Wekelijks proberen wij grenzen te verleggen en buiten de hokjes te kleuren. De hokjes waar ik vroeger soms gevangen in zat. De afgelopen weken hebben wij enorme mijlpalen bereikt. Wij hebben samen met Sara gepicknickt, gevaren en op het terras gezeten. Dit zijn de dingen die mij als vader gelukkig maken. Waardoor ik nog positiever in het leven kan staan. Hier kan geen Vaderdag tegenop.

Oohja…. en ik heb vanochtend voor Vaderdag een zwembroek van Sara gekregen. Binnenkort ga ik samen met Sara een plonsje nemen.